Η ευρωπαϊκή πολιτική διαχείρισης επιστροφών των παράνομων μεταναστών στις χώρες προέλευσης

Εισηγητής της έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  ο Ευρωβουλευτής Γ. Παπανικολάου

Στη σημερινή συνεδρίαση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αποφασίστηκε η σύνταξη έκθεσης με τίτλο: «Συνεργασία με τρίτες χώρες, εφαρμογή των συμφωνιών και πρακτική εφαρμογή της οδηγίας επιστροφών». Εισηγητής ορίστηκε ο Ευρωβουλευτής της Ν.Δ. κ. Γιώργος Παπανικολάου.

Η έκθεση, η οποία προτάθηκε στην αρμόδια Επιτροπή του ΕΚ από τον Έλληνα Ευρωβουλευτή και έτυχε ευρείας αποδοχής από το σύνολο των πολιτικών ομάδων, παρουσιάζει έντονο ελληνικό ενδιαφέρον καθώς θα περιλαμβάνει συγκεκριμένες προτάσεις για την καλύτερη διαχείριση των επιστροφών των μεταναστών που δεν δικαιούνται άσυλο από την Ε.Ε. στις χώρες προέλευσης, την αποτελεσματικότερη εφαρμογή των σχετικών συμφωνιών της Ε.Ε. με τις τρίτες χώρες καθώς και την δυνατότητα πίεσης ή ακόμα και επιβολής κυρώσεων για τη μη εφαρμογή τους».

«Οι νέες προτάσεις θα συμβάλουν στη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής. Ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική όμως σημαίνει και αποτελεσματική συνεργασία με τις τρίτες χώρες. Σήμερα όλοι συμφωνούμε ότι ένα τέτοιο αποτελεσματικό πλαίσιο δεν υπάρχει παρόλο που θα πρέπει να θεωρείται προαπαιτούμενο» δήλωσε ο κ. Παπανικολάου υπογραμμίζοντας τη σημασία που έχει για την χώρα μας η πρακτική εφαρμογή των συμφωνιών αυτών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Τουρκία, η οποία συνδέει την εφαρμογή τους με το ζήτημα της απελευθέρωσης των θεωρήσεων των τούρκων πολιτών προς τα κράτη μέλη της Ε.Ε. Ως προς το τελευταίο, υπενθυμίζεται ότι πέρυσι η Ελλάδα ζήτησε 25.000 άτομα να επιστραφούν στην Τουρκία και τελικά μόνο 110 επεστράφησαν.
Κλείνοντας τη δήλωση του ο κ. Παπανικολάου προσέθεσε: «Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα αναζητήσουμε συγκεκριμένες λύσεις για την καλύτερη και αποδοτικότερη λειτουργία και εφαρμογή των συμφωνιών της Ε.Ε. με τις τρίτες χώρες. Ασφαλώς ένας τρόπος πίεσης που θα πρέπει να εξεταστεί είναι η δυνατότητα νέων προβλέψεων όπως για παράδειγμα η σύνδεση της αναπτυξιακής βοήθειας που λαμβάνουν οι τρίτες χώρες από την Ε.Ε. με την εφαρμογή των συμφωνιών αυτών»