Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Δημόσια Διαβούλση για την ΚΓΠ

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θέσει σε δημόσια διαβούλευση την πρότασή της (18-11-2010) για την «ΚΓΠ μετά το 2013». Η διαβούλευση είναι έως 25/1/2011.

Η πρόταση της Κομισιόν είναι στο:http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2010:0672:FIN:el:PDF, και η διαβούλευση: http://ec.europa.eu/agriculture/cap-post-2013/consultation/index_en.htm.

Έλληνες νέοι αγρότες στις Βρυξέλλες
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το αποτέλεσμα μιας εξελικτικής πορείας της πρόθεσης των τότε φωτισμένων ηγετών να σταματήσουν τους ευρωπαϊκούς πολέμους που ξεκινούσαν από την διεκδίκηση του Άνθρακα και του Χάλυβα που βρίσκονταν ανάμεσα στην Γαλλία και την Γερμανία (Στρασβούργο, γι αυτό και η έδρα του ΕυρωΚοινοβουλίου) γι αυτό έκαναν τότε την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα Χάλυβα-ΕΚΑΧ και μαζί την ΕΥΡΑΤΟΜ-Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας, και ταυτόχρονο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να λύνουν τις διαφορές για αυτές τις δύο πρώτες Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Και πέτυχαν απολύτως να σταματήσουν τους 300 περίπου ετών συνεχείς πολέμους μεταξύ των τότε μελών, και να μην έχουμε πόλεμο στην Ευρώπη τα τελευταία 65 χρόνια.

Πολύ αργότερα έγινε η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα-ΕΟΚ και σιγά-σιγά προχωρήσαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Διακήρυξη της Λισαβόνας. Όλα στα πλαίσια διακρατικών συμφωνιών, γι αυτό και το τότε ανώτατο όργανο ήταν το Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών. Μόλις τώρα αποκτά κάποιες μεγαλύτερες δυνατότητες το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως έκφραση των λαών, και η Ευρωπαϊκή Ένωση αρχίζει να μιλά και για δικαιώματα των ανθρώπων και των πολιτών της.

Μέχρι σήμερα μιλούσε για τα δικαιώματα των εργατών (ως εργατικό δυναμικό), για τα δικαιώματα του κεφαλαίου (ελεύθερη μεταφορά), για τα δικαιώματα των ζώων (ως εμπόρευμα), για την ανάγκη ομογενοποίησης των εμπορικών αγαθών και των προδιαγραφών, αλλά πάντα από την πλευρά, με την οπτική της αγοράς, όχι των πολιτών, όχι της κοινωνίας, όχι των ανθρώπων.

Η Κοινή Γεωργική Πολιτική-ΚΓΠ (και όχι ΚΑΠ, που είναι λάθος, αλλά ομόηχο με το CAP, από το Common Agricultural Policy) ήταν και είναι η οικονομική πλευρά του αγροτικού τομέα, η πλευρά της αγοράς μόνο. Και ποτέ δεν φρόντισε τον αγρότη, και ποτέ δεν ήταν Κοινή ΑΓΡΟΤΙΚΗ Πολιτική. Απλά ενδιαφερόταν για τον παραγωγό για να παράγει. Τον «εργάτη γης», τον «κρίκο» στην αγροδιατροφική εμπορική αλυσίδα, τον κρίκο για βιομηχανικές πρώτες ύλες.

Με ενθουσιασμό για πρώτη φορά βρίσκουμε στην πρόταση των γραφειοκρατών της Ευρ. Επιτροπής τον όρο ΕΝΕΡΓΟΣ ΑΓΡΟΤΗΣ (σε αντιδιαστολή με τον όρο παραγωγός).

Με ενθουσιασμό για πρώτη φορά επισημαίνεται ο ρόλος του αγρότη, ως φροντιστή του φυσικού περιβάλλοντος, ως προσφέροντος δωρεάν δημόσια αγαθά. Είναι πάρα πολύ σοβαρό βήμα προς την αγροτική κοινωνία, η αναγνώριση στοιχείων του ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ σε μια πλήρως εκχρηματισμένη γραφειοκρατική δομή, με την πλήρη σχεδόν κυριαρχία της αγοράς.

Επιβάλλονται λεπτοί χειρισμοί, εξασφάλιση ισορροπιών και βέβαια κινητοποίηση όλων των πραγματικών αγροτών (οι παραγωγοί είναι ελεύθεροι να παράγουν στην ελεύθερη αγορά) για την ενδυνάμωση αυτών των πρώτων ψηφίδων αναγνώρισης της αγροτικής κοινωνίας και του κοινωνικού κεφαλαίου. Και η ευκαιρία δεν πιστεύω ότι θα είναι διαθέσιμη συνεχώς.Είναι ανοικτή μέχρι 25 Ιαν 2011.

Με την πρόσφατη απόφαση του ΕυρωΚοινοβουλίου καθιερώθηκε η ΠΕΠ-Πρωτοβουλία Ευρωπαίων Πολιτών, μια καινοτομία που περιλαμβάνεται στη συνθήκη της Λισαβόνας, και επιτρέπει σε τουλάχιστον 1 εκατομμύριο πολίτες (ακόμα και αγρότες) από το 1/4 τουλάχιστον των κρατών μελών της ΕΕ να καλέσουν την Ευρ. Επιτροπή να υποβάλει νομοθετικές προτάσεις σε τομείς αρμοδιότητάς της. http://ec.europa.eu/dgs/secretariat_general/citizens_initiative/index_el.htm. Αλλά αυτό από το 2012.

Σήμερα, οι συλλογικοί φορείς των αγροτών, θεσμικοί ή κοινωνικοί, χρηματιζόμενοι από το κράτος ή ανεξάρτητοι, συγκροτημένα λογοδοτούντες ή αυθόρμητοι μπλοκατζήδες, τακτικοί ή άναρχοι, κατήγοροι και υπόλογοι, ικανοί και ανίκανοι, όλοι όσοι είναι πραγματικοί και μόνο αγρότες, πρέπει να βρουν το κουράγιο να βρεθούν μαζί, χωρίς κραυγές, χωρίς συνθήματα, χωρίς αποκλεισμούς, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ και ΜΟΝΟ ΑΓΡΟΤΕΣ και να συζητήσουν.

Τα έχουν και τεχνικούς συμβούλους, επιστήμονες και άλλους, αρκεί να μην είναι αλλοτριωμένοι από τον αστικό τρόπο ζωής, όχι για αποφάσεις αλλά για συμβουλές και γρήγορα σενάρια. Τις αποφάσεις θα τις πάρουν οι αγρότες, οι πραγματικοί αγρότες, και μάλιστα αυτοί που μπορούν να έχουν μέλλον στον αγροτικό τομέα μετά από 20-30 ή 40 χρόνια.

Ότι συζητιέται τώρα θα το υποστούν αυτοί, που είναι σήμερα αγρότες εξ επιλογής και είναι ηλικίας 20, 30, 40 χρονών. Ναι να είναι μέσα και οι έμπειροι 50αρηδες και 60ρηδες, αλλά μόνο για συμβουλές, όχι για αποφάσεις. Τις αποφάσεις να τις πάρουν αυτοί που θα τις εφαρμόσουν και θα τις ζήσουν. Και να τους υποστηρίξουν όλοι. Χωρίς εξαιρέσεις και αστερίσκους. Οι αποφάσεις είναι κρίσιμες.

Πρώτη φάση να βρεθούν όσοι έχουν αποκλειστικό επάγγελμα και εισόδημα από τον αγροτικό τομέα. Και να συζητήσουν. Και αν πιστεύουν αυτοί και μόνο αυτοί, ότι καλό είναι να είναι και όσοι έχουν 65% ενδιαφέροντα αλλού ή απασχολούνται κατά 70% κάπου αλλού να τους καλέσουν σε δεύτερη φάση. Τότε μετά. Επί τέλους, όπως παντού, οι επαγγελματίες ας καθορισθούν, έστω για μια φορά, από το αντικείμενο του επαγγέλματος, από την εκπαίδευση του επαγγελματία και από την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος (όλοι ασκούμε ένα επάγγελμα).

Μόνο πραγματικοί αγρότες, που εξαρτάται το μέλλον τους από το συγκεκριμένο αγροτικό επάγγελμα, μπορούν να διαπραγματευτούν με τις άλλες κοινωνικές ομάδες, με τους άλλους παραγωγικούς φορείς, με την πολιτεία για να βρουν ένα επίπεδο επιβίωσης κοινά αποδεκτό. Κάθε άλλη σύνθεση μπορεί να είναι μόνο διεκδικητική, και δεν εξυπηρετεί παρά μόνο εισπρακτικές βραχυχρόνιες φιλοδοξίες. Δεν έχει κανένα μέλλον.

Η αστική κοινωνία για πολλά συνεχή χρόνια «βιάζει» την αγροτική κοινωνία. Ιστορικά η αγροτική κοινωνία ήταν ο χώρος παραγωγής και η αστική κοινωνία ο χώρος διοίκησης. Οι αγρότες είναι οι μόνοι που παράγουν πλούτο στην Ελλάδα. Απλά οι πλούσιοι βρίσκονται στον δευτερογενή και τριτογενή τομέα υφαρπάζοντας τον πλούτο από την αγροτική κοινωνία. Η μόνη Ελληνική παραγωγή είναι η αγροτική παραγωγή. Και μόνο αυτή μπορεί να μας βγάλει, αν μπορεί, κάποτε από την κρίση, μαζί με τις παροχή υπηρεσιών (τον Τουρισμό & την Ναυτιλία)

Ο αγρότης είναι:
Ο ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΣ του περιβάλλοντος, και οτιδήποτε γίνεται για το φυσικό περιβάλλον πρέπει να τον περιλαμβάνει ως τελικώς υλοποιούντα.
Ο τροφοδότης ποιοτικών τροφίμων για τους συμπολίτες
Ο μεταποιητής της δικιάς του αγροτικής παραγωγής
Ο έμπορος της δικιάς του αγροτικής παραγωγής
Ο παραγωγός ενέργειας (βιομάζα, βιοντήζελ, βιοαέριο, Φ/Β, ΑΠΕ κλπ
Ο παραγωγός βιομηχανικών πρώτων υλών (βαμβάκι κλπ)
Ο έμπορος ρύπων (στο σύγχρονο εμπόριο έκλυσης & κατακράτησης CO2)
Ο πάροχος τουριστικών υπηρεσιών-αγροτουρισμού, όπως ταβέρνα, καφενείο, ξενώνας, ξεναγήσεις, και άλλοι τομείς της αγροτικής πολυλειτουργκότητας.

Ο ΕΝΕΡΓΟΣ ΑΓΡΟΤΗΣ θα μπορούσε να είναι:

α) Κάτοικος υπαίθρου, όπου και η άσκηση του επαγγέλματός του,

β) Με δήλωση στο ΟΣΔΕ για προσδιορισμό επιφάνειας που φροντίζει,

γ) Απασχολούμενος πλήρως σε αγροτικά επαγγέλματα

δ) Με το μέγιστο των εισοδημάτων του από αγροτικά επαγγέλματα

ε) Ασφαλισμένος στον ΟΓΑ και

στ) Με κανονικά φορολογικά στοιχεία στην αγροτική του οικογένεια (διότι η αγροτική κοινωνία έχει οικογένειες και η αστική μονάδες εργασίας)

Ο όρος ΕΝΕΡΓΟΣ ΑΓΡΟΤΗΣ περιέχει και κοινωνικές διαστάσεις, αλλά και πάροχο Δημοσίων Δωρεάν Αγαθών (οξυγόνο, φρέσκο νερό, τοπίο κλπ).

Εάν έτσι ορισθεί ο ΕΝΕΡΓΟΣ ΑΓΡΟΤΗΣ τότε η παραγωγή και εμπορία αγροτικών προϊόντων είναι πλήρως ανοιχτή σε οποιονδήποτε θέλει ή μπορεί, στα πλαίσια ελεύθερης αγοράς.

Μερικές προτεραιότητες, χωρίς σειρά, θα μπορούσαν να είναι:
Υποστήριξη του κοινωνικού προφίλ αγροτών και της καταξίωσης των αγροτικών επαγγελμάτων
Τροφοδότηση του αγροτικού τομέα με καταρτισμένους επαγγελματίες
Επανάκτηση μέρους της αξίας των αγροτικών προϊόντων από τον παραγωγό, μέσω ΔΗΜΟΠΡΑΤΗΡΙΩΝ και Αγροτικών Αγορών (Farmers Market).
Προσαρμογή Αγρ. Έρευνας στην υποστήριξη της Αγρ. Επιχειρηματικότητας.
Καθορισμός των αντικειμενικών προσόντων-ιδιοτήτων ενεργών αγροτών.
Σύνδεση αγροτικής παραγωγής, πολιτισμού, τουρισμού, ώστε να τονιστεί η ταυτότητα κάθε προορισμού.
Δημιουργία πειραματικών αγρών, όπως οι θερμοκοιτίδες επιχειρηματικότητας.

9. Προσπάθεια συμβιβασμού της αγροτικής κοινωνίας με την αστική κοινωνία, μεταξύ των οποίων: Διαμόρφωση επισκέψιμων αγροκτημάτων, δημιουργία μέσα στις πόλεις City Farm, επισκέψεις και γνωριμία των μαθητών με τις αγροτικές εργασίες-αξίες και την συμβολή των αγροτών στην εθνική οικονομία & ανάπτυξη, ανέβασμα θεατρικών έργων που παρουσιάζουν τις αγροτικές αξίες, επισκέψεις αγροτών για γνωριμία με τις αστικές λειτουργίες, κήποι αστών με καλλιέργεια βρώσιμων ειδών (εντός ή πλησίον αστικών κέντρων), Συνέδρια για την συμβολή του αγροτικού τομέα στην εθνική οικονομία, Επιβράβευση εργασιών-οικονομικών μελετών φοιτητών & ερευνητών για την αγροτική οικονομία, Μαθητικές εκθέσεις για την σημαντικότητα του αγροτικού τομέα κλπ κλπ

Η διαβούλευση άρχισε στις 18-11-2010. Η διαβούλευση κλείνει στις 25-1-2011.

Η ΚΓΠ έχει ορίζοντα το 2020. Τώρα είναι η ανάγκη για συσστράτευση.
Για την υπογραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, 6998282382, michaeld@otenet.gr


Enhanced by Zemanta

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Περιμένουμε τα σχόλιά σας !

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...