Παρέμβαση στη συζήτηση επί της γνωμοδότησης για την κοινή αλιευτική
πολιτική έκανε ο Νίκος Χρυσόγελος, την Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου, στην
Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης. Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των
Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, και ένας
από τους αντιπροέδρους της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης
επικεντρώθηκε με την παρέμβασή του στην ενίσχυση της περιφερειακής
ανάπτυξης μέσω των πολιτικών για την αλιεία και για την θαλάσσια
στρατηγική.
Βιοποικιλότητα και αλιεία
Ο Ν. Χρυσόγελος υπογράμμισε την άρρηκτη σχέση του επαγγέλματος του ψαρά με τη θαλάσσια βιοποικιλότητα και τόνισε πως με τη βοήθεια των οικονομικών εργαλείων της νέας Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και το συνδυασμό με την Θαλάσσια Στρατηγική, θα πρέπει να στοχεύσουμε στην βελτίωση του δραματικού μειόύμενου πλούτου των θαλασσών, ωστε να εξασφαλιστεί και το επάγγελμα του ψαρά μακροχρόνια. Η μείωση αυτή έχει πλήξει έντονα τους παράκτιους ψαράδες, οι οποίοι εξάλλου λόγω διαφόρων παραγόντων όπως η ηλικία ή η απουσία αλλών εναλλακτικών επαγγελματικών προοπτικών στην περιοχή τους, δεν έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν απασχόληση. Δε θα πρέπει να λησμονείται, πρόσθεσε, η πολλαπλή σημασία του ρόλου των ψαράδων που κατοικούν σε παράκτιες και νησιωτικές περιοχές τόσο στη διατήρηση του πληθυσμού στις περιοχές αυτές όσο και στήριξης μιας αλυσίδας οικονομικών δραστηριοτήτων οι οποίες θα πληγούν ανεπανόρθωτα από τον τυχόν αφανισμό τους.
Ενεργειακή αποδοτικότητα του αλιευτικού στόλου
Ο Ν. Χρυσόγελος αναφερόμενος στο αυξημένο κόστος των καυσίμων για τους επαγγελματίες ψαράδες, ζήτησε τη λήψη μέτρων που θα βελτιώσουν την ενεργειακή αποδοτικότητα των σκαφών και θα μειώσουν την εκπομπή ρύπων, χωρίς όμως τα μέτρα αυτά να συνεπάγονται την αύξηση της δυναμικότητας του στόλου και τη συνέχιση της υπεραλίευσης ή της αλίευσης με καταστροφικά μέσα, καθώς στο παρελθόν διατέθηκαν πόροι που οδήγησαν σε πιο αποτελεσματικά σκάφη και σε αύξηση της αλιευτικής ικανότητας χωρίς στην πραγματικότητα να βελτιώνεται η ενεργειακή απόδοση των μηχανών τους. Η μείωση της κατανάλωσης καυσίμων θα μειώσει και τις δαπάνες των ψαράδων που έχουν εκτιναχθεί λόγω των τιμών καυσίμων.
Μεταποίηση
Ο Ν. Χρυσόγελος έδωσε έμφαση στο ζήτημα της χρηματοδότησης της μεταποίησης αλιευτικών προϊόντων από άλλες χρηματοδοτικές πηγές και όχι από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας, λέγοντας πως το Ταμείο αυτό πρέπει να επικεντρωθεί κυρίως στην ενίσχυση της βιώσιμης αλιείας, τη συλλογή στοιχείων για τα αλιευτικά πεδία και την κατάστασή τους, τη δημιουργία θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών και την αποκατάσταση του θαλάσσιου πλούτου, την είσοδο νέων στο επάγγελμα και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των ψαράδων. Η μεταποίηση και αλλαγές πάνω στο σκάφος μπορούν να ενισχυθούν από άλλα ταμεία που είναι πιο κατάλληλα γι αυτό το σκοπό. Δεν θα πρέπει να διατεθούν πόροι σε μη στοχευμένες δράσεις.
Στοχευμένα έργα υποδομής
Ο Ν. Χρυσόγελος επέστησε την προσοχή στο ζήτημα διαφόρων έργων που λιγοστή αρωγή προσφέρουν τελικά στους αλιείς. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελούν λιμενικές εγκαταστάσεις που αν και αποκαλούνται αλιευτικά καταφύγια, στις περισσότερες περιπτώσεις αντί να εξυπηρετούν τους ψαράδες χρησιμοποιούνται ως τουριστικές μαρίνες, στερώντας όμως πόρους από την αλιεία.
Υδατοκαλλιέργειες
Ολοκληρώνοντας την παρέμβασή του, ο Ν. Χρυσόγελος αναφερόμενος στη χρηματοδότηση των υδατοκαλλιεργειών τόνισε πως θα πρέπει να ενισχυθούν όχι οι δραστηριότητες καθαυτές αλλά μόνο η προσπάθεια περιβαλλοντικής τους απόδοσης και η προσαρμογή τους στα περιβαλλοντικά δεδομένα. Εξάλλου, η καθαυτή ενίσχυση των υδατοκαλλιεργειών πολλές φορές λειτουργεί ανταγωνιστικά προς την παράκτια αλιεία.
Βιοποικιλότητα και αλιεία
Ο Ν. Χρυσόγελος υπογράμμισε την άρρηκτη σχέση του επαγγέλματος του ψαρά με τη θαλάσσια βιοποικιλότητα και τόνισε πως με τη βοήθεια των οικονομικών εργαλείων της νέας Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και το συνδυασμό με την Θαλάσσια Στρατηγική, θα πρέπει να στοχεύσουμε στην βελτίωση του δραματικού μειόύμενου πλούτου των θαλασσών, ωστε να εξασφαλιστεί και το επάγγελμα του ψαρά μακροχρόνια. Η μείωση αυτή έχει πλήξει έντονα τους παράκτιους ψαράδες, οι οποίοι εξάλλου λόγω διαφόρων παραγόντων όπως η ηλικία ή η απουσία αλλών εναλλακτικών επαγγελματικών προοπτικών στην περιοχή τους, δεν έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν απασχόληση. Δε θα πρέπει να λησμονείται, πρόσθεσε, η πολλαπλή σημασία του ρόλου των ψαράδων που κατοικούν σε παράκτιες και νησιωτικές περιοχές τόσο στη διατήρηση του πληθυσμού στις περιοχές αυτές όσο και στήριξης μιας αλυσίδας οικονομικών δραστηριοτήτων οι οποίες θα πληγούν ανεπανόρθωτα από τον τυχόν αφανισμό τους.
Ενεργειακή αποδοτικότητα του αλιευτικού στόλου
Ο Ν. Χρυσόγελος αναφερόμενος στο αυξημένο κόστος των καυσίμων για τους επαγγελματίες ψαράδες, ζήτησε τη λήψη μέτρων που θα βελτιώσουν την ενεργειακή αποδοτικότητα των σκαφών και θα μειώσουν την εκπομπή ρύπων, χωρίς όμως τα μέτρα αυτά να συνεπάγονται την αύξηση της δυναμικότητας του στόλου και τη συνέχιση της υπεραλίευσης ή της αλίευσης με καταστροφικά μέσα, καθώς στο παρελθόν διατέθηκαν πόροι που οδήγησαν σε πιο αποτελεσματικά σκάφη και σε αύξηση της αλιευτικής ικανότητας χωρίς στην πραγματικότητα να βελτιώνεται η ενεργειακή απόδοση των μηχανών τους. Η μείωση της κατανάλωσης καυσίμων θα μειώσει και τις δαπάνες των ψαράδων που έχουν εκτιναχθεί λόγω των τιμών καυσίμων.
Μεταποίηση
Ο Ν. Χρυσόγελος έδωσε έμφαση στο ζήτημα της χρηματοδότησης της μεταποίησης αλιευτικών προϊόντων από άλλες χρηματοδοτικές πηγές και όχι από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας, λέγοντας πως το Ταμείο αυτό πρέπει να επικεντρωθεί κυρίως στην ενίσχυση της βιώσιμης αλιείας, τη συλλογή στοιχείων για τα αλιευτικά πεδία και την κατάστασή τους, τη δημιουργία θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών και την αποκατάσταση του θαλάσσιου πλούτου, την είσοδο νέων στο επάγγελμα και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των ψαράδων. Η μεταποίηση και αλλαγές πάνω στο σκάφος μπορούν να ενισχυθούν από άλλα ταμεία που είναι πιο κατάλληλα γι αυτό το σκοπό. Δεν θα πρέπει να διατεθούν πόροι σε μη στοχευμένες δράσεις.
Στοχευμένα έργα υποδομής
Ο Ν. Χρυσόγελος επέστησε την προσοχή στο ζήτημα διαφόρων έργων που λιγοστή αρωγή προσφέρουν τελικά στους αλιείς. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελούν λιμενικές εγκαταστάσεις που αν και αποκαλούνται αλιευτικά καταφύγια, στις περισσότερες περιπτώσεις αντί να εξυπηρετούν τους ψαράδες χρησιμοποιούνται ως τουριστικές μαρίνες, στερώντας όμως πόρους από την αλιεία.
Υδατοκαλλιέργειες
Ολοκληρώνοντας την παρέμβασή του, ο Ν. Χρυσόγελος αναφερόμενος στη χρηματοδότηση των υδατοκαλλιεργειών τόνισε πως θα πρέπει να ενισχυθούν όχι οι δραστηριότητες καθαυτές αλλά μόνο η προσπάθεια περιβαλλοντικής τους απόδοσης και η προσαρμογή τους στα περιβαλλοντικά δεδομένα. Εξάλλου, η καθαυτή ενίσχυση των υδατοκαλλιεργειών πολλές φορές λειτουργεί ανταγωνιστικά προς την παράκτια αλιεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τα σχόλιά σας !